Jak przygotować kąpiel solankową?

Jakie właściwości mają kąpiele solankowe? 
W jakich dolegliwościach się je stosuje? 
Jak się przygotowuje kąpiele solankowe? 
Czy mogą je stosować dzieci i w jakich stężeniach?

Naturalne kąpiele solankowe zawierają jony sodu i chloru, związki siarki, magnezu, wapnia, potasu, jodu, bromu, a także dwutlenek węgla oraz siarkowodór.

Jakie właściwości mają kąpiele solankowe?

Kąpiele solankowe działają podobnie jak kąpiele morskie. Wywierają działanie na naczynia krwionośne, wyrównują nieprawidłowe reakcje autonomicznego układu nerwowego, działają przeciwbólowo, poprawiają sprawność stawów i mięśni, zmniejszają ciśnienie tętnicze krwi, poprawiają łaknienie. Aktywują wytwarzanie witaminy D₃ w skórze pod wpływem promieni ultrafioletowych.

Kąpiele solankowe zaleca się przy chorobach reumatycznych, anemii, w stanach rekonwalescencji, opóźnieniu rozwoju fizycznego, stanie po krzywicy, zaburzeniach przemiany materii i w stanach po chorobie Heinego-Medina.
Kąpiele solankowe nie tylko leczą, lecz także hartują skórę i uodparniają cały organizm, gdyż wywołują działanie bodźcowe na autonomiczny układ nerwowy i przyzwyczajają do szybkiego reagowania na zewnętrzne bodźce termiczne, dzięki czemu zmniejsza się skłonność do częstych schorzeń gardła, uszu, oskrzeli itp. Dotyczy to przede wszystkim dzieci przegrzewanych, przekarmianych, przez co skłonnych do schorzeń górnych dróg oddechowych i infekcyjnych.

Jak się przygotowuje kąpiele solankowe?

Kąpiele solankowe przygotowuje się je w różnym stężeniu, najczęściej na każde 10 litrów wody wsypuje się 50-150 g (0,5-1,5%) soli kąpielowej, np. ciechocińskiej, iwonickiej, inowrocławskiej, lub soli kuchennej czy morskiej.
Słone kąpiele należy przygotowywać przed południem, najlepiej rano, 2-3 razy w tygodniu 

(w sumie 10-15 kąpieli). Mogą ich zażywać dzieci powyżej 5. miesiąca życia, bez niedowagi i gorączki. Powinny to być kąpiele o słabym stężeniu soli (0,3-1,5%), rzadko o mocniejszym (1,5-3%). Kąpiel powinna trwać od 5 do 10 minut, dłużej tylko u dzieci starszych i silniejszych.
Jeżeli słona woda drażni skórę dziecka, można dodać krochmalu lub sody. 

Dodanie ekstraktu sosnowego (20-30 g na kąpiel) zwiększa działanie uspokajające kąpieli solankowej.
Sztuczne kąpiele solankowe mają to samo działanie, lecz w mniejszym stopniu.

Czym różni się krem na dzień od kremu na noc ?

Przy wyborze kosmetyków warto sięgnąć po kremy z tej samej linii, ponieważ wzajemnie się uzupełniają. 

To, czego zabraknie w kremie dziennym, zostanie dostarczone skórze w nocnym. I odwrotnie.

 Kremy na noc nie zawierają filtrów chroniących przed szkodliwym promieniowaniem ultrafioletowym, czy innych składników ochronnych, nie zawierają też substancji matujących, jest w nich natomiast sporo witamin, mikroelementów i tych składników, o których wiadomo, że odmładzają. I to w takim stopniu stężenia, jaki nie byłby możliwy w kremie na dzień. Przez to działanie nocnych kremów jest nieporównywalnie mocniejsze od przeznaczonych na dzień.

Dobierając zabiegi pielęgnacyjne, warto zwrócić uwagę na składniki aktywne w nich zawarte:

• Retinol regeneruje naskórek i zniszczone włókna kolagenowe, spłyca zmarszczki.

• Peptydy czyli białka działają podobnie do retinolu – pobudzają podział komórek, syntezę kolagenu i elastyny, a przy tym nie drażnią.

• Tlen pobudza przemianę materii i polepsza wchłanianie substancji odżywczych. Kremy z tlenem polecane są zwłaszcza palaczkom.
•  
• Kwasy owocowe (BHA i AHA) odblokowują pory, zwiększają produkcję kolagenu i elastyny, usuwają niewielkie przebarwienia, wyrównują koloryt  cery.

• Kinetyna (roślinny hormon wzrostu) zapobiega starzeniu się fibroblastów (podtrzymujących elastyczność skóry), wygładza zmarszczki.

• Aktywna miedź ujędrnia i uelastycznia naskórek.

• Koenzym Q neutralizuje wolne rodniki, ma również silne działanie  odmładzające.

Olejek lawendowy

Lawenda kojarzy się  głównie z niezwykle pięknym  zapachem, który zawdzięcza olejkom eterycznym z grupy terpenów.

Już w czasach rzymskich ceniono jej właściwości uspokajające, rozgrzewające i poprawiające trawienie. Szczególne właściwości lecznicze ma olejek lawendowy, który można stosować wewnętrznie i jak i zewnętrznie.

#Lawenda i olejek lawendowy  ma zdolność do leczenia zakażeń gronkowcem i tych wywołanych przez grzyby. Badania wykazały, że olejek jest skuteczny nawet w przypadku opornego na metycylinę gronkowca.
Unikalną  zaletą jest to że hamuje rozwój patogenów, jednocześnie nie niszcząc flory bakteryjnej jelit. Naukowcy wciąż badają, w jaki sposób lawenda rozróżnia te dwa rodzaje bakterii. 

Generalnie olejek z lawendy pomocny jest w :

Leczeniu zakażeń i infekcji opornych na leki
Leczeniu zakażeń grzybiczych wewnętrznych i zewnętrznych np. grzybica paznokci, stóp, pochwy
Leczeniu bezsenności i innych zaburzeń snu
Stanach nerwowych, migrenach, depresjach, niepokoju, wyczerpaniu nerwowym
Chorobach układu oddechowego, zapalenie krtani, migdałków, zatok, astma
Problemach układu pokarmowego, wzdęcia, kolki, nudności
Ma działanie przeciwbólowe zwłaszcza w systemie stawowo-mięśniowym, wzmacnia system immunologiczny,
Kosmetyce – zmiany skórne, trądzik, egzema, łuszczyca, łysienie plackowate – jest bazą dla kremów, toników, mydeł
Aromaterapii
Odstraszaniu owadów – mole, ćmy, komary
Kilka kropel dodanych do prania, szczególnie ubranek niemowląt skutecznie je odkazi i pozostawi ładny zapach

Warto wiedzieć, że olejek lawendowy nawet w stanie nierozcieńczonym nie powoduje oparzeń czy nadmiernych podrażnień skóry

Jak stosować olejek lawendowy?

Na problemy z cerą jako dodatek do toników, balsamów , kremów, maseczek w przypadku stanów zapalnych, trądziku, opryszczki, zmarszczek

Dodawać kilka kropel do kąpieli w przypadku  podrażnień i stanów zapalnych skóry, łuszczycy, egzemie, oparzeniach, stanach grzybiczych i do szamponów w przypadku problemów z włosami, łysieniem, wypadaniem włosów, łupieżem, grzybicą

Do inhalacji – przeziębienie, zapalenie oskrzeli, grypa, zapalenie zatok, infekcje

Bezsenność – zakroplić kilka kropli na poduszkę lub rozpylić za pomocą dyfuzora lub aromatycznego kominka w sypialni

Serce – nerwica serca, kołatanie, stany lękowe  – dodać 4 krople do  gorącej wody i spokojnie wdychac przez kilkanaście minut

Bóle głowy – wmasować w skronie.  Bóle mięśni, stawów, artretyzm, reumatyzm – wykonać masaże z dodatkiem olejku

Dla maluchów – olejek dodany do kąpieli  uspakaja, 1-2 krople dodane na poduszkę lub piżamkę uspokoją i ukoją do snu

Nerwica, nadpobudliwość, depresja, wyczerpanie nerwowe – pić herbatki ziołowe z dodatkiem lawendy, dodawać kilka kropli do kąpieli – wspaniale relaksuje, odpręża i uspakaja. Działanie uspokajające ma także wdychanie olejku – można rozpylić w domu dyfuzorem, skroplić pościel lub ubrania.

Doustnie w przypadku zakażeń, stanów zapalnych, stanów depresyjnych  stosuje się  kilka kropel dziennie dodanych do napojów lub potraw.

Olejek lawendowy można kupić w sklepach zielarskich lub przygotować samemu ze świeżych lub suszonych ziół 

Właściwości mydeł naturalnych

Jak każdy kosmetyk, również naturalne mydła kosmetyczne mogą sprawdzać się w pielęgnacji różnego typu skóry. Dlatego warto wiedzieć, po jakie mydła należy sięgać, aby osiągnąć nie tylko efekt oczyszczenia skóry, ale dodatkowo poprawić jej kondycję i nadać jej młodzieńczego blasku.

Skóra przesuszona wymaga zapewnienia odpowiedniego nawilżenia już w trakcie codziennej kąpieli. Aby osiągnąć efekt idealnie nawilżonej skóry należy sięgnąć po mydło wypełnione olejami, kozim olejem kokosowym, miodem, masłami roślinnymi To właśnie dzięki nim mydło zapewnia maksymalny poziom nawilżenia, pozostawiając na skórze delikatny film ochronny.

Skóra tłusta, ze skłonnością do występowania zmian trądzikowych wymaga odpowiedniej pielęgnacji. Należy sięgać po produkty bogate w witaminy, a przy tym regulujące wydzielanie sebum. W tym celu można sięgnąć po mydło z nagietkiem cyprysem, rozmarynem, olejkiem lawendowym, olejkiem szałwiowym, węglem aktywnym. Tego typu składniki wykazują działanie łagodzące, a zawarte w nich żelazo, witaminy C, E oraz witaminy z grupy B stanowią doskonałą broń w walce z niedoskonałościami skóry.

Skóra dojrzała wymaga zapewnienia pielęgnacji na najwyższym poziomie. W tym celu należy sięgać po kosmetyki, których składniki przenikają do najgłębszych warstw skóry. Jednak aby osiągnąć takie efekty nie trzeba sięgać po drogie kremy i zabiegi kosmetyczne. Odpowiednie dobrane mydło pozwala zapewnić skuteczną pielęgnację ujędrniającą.
W tym celu sprawdzą się mydła borowinowe. z różową glinką, olejem kokosowym, olejem z wiesiołka. Ich dodatek pozwala odbudować warstwę wodno-lipidową skóry, a zawarte w borowinie fitohormony pobudzają procesy energetyczne oraz metabolizm stymulując w ten sposób syntezę kolagenu.

Jak powstaje mydło naturalne?

Mydła naturalne powstają w wyniku reakcji saponifikacji, zwanej również zmydlaniem kwasów tłuszczowych. Do ich wyprodukowania konieczne jest połączenie tłuszczu (może to być zarówno tłuszcz zwierzęcy, jak i roślinny) z mieszaniną wodorotlenku sodu lub potasu z wodą. Tego typu zabieg skutkuje zerwaniem połączeń wiązań estrowych, prowadzącym do powstania gliceryny oraz mydła. W mydłach produkowanych seryjnie gliceryna, posiadająca wysokie substancje nawilżające jest usuwana, aby następnie wykorzystywana do produkcji kremów.
Tego typu zabieg sprawia, że mydło, choć doskonale myje może powodować przesuszenia skóry, co następnie może prowadzić do powstawania podrażnień. Właśnie dlatego tak ważne jest aby podczas wybierania odpowiedniego mydła kierować się przede wszystkim jego składem.
Dostępne w drogeriach i supermarketach pachnące, kolorowe kostki choć zgodnie z obietnicami producentów mają nawilżać naszą skórę, to w rzeczywistości powodują efekt całkowicie odwrotny.

Zalety mydeł naturalnych: 

• bardzo  wydajne – mydła w kostce, szczególnie te naturalne, starczają na zdecydowanie dłużej niż popularne żele pod prysznic,
• praktyczne w zastosowaniu – mydła w kostce są zdecydowanie bardziej kompaktowe, z powodzeniem zmieszczą się również w niewielkiej łazience oraz maleńkiej kosmetyczce a ich waga zazwyczaj nie przekracza 100 g.,
• bezpieczne dla środowiska – mydła naturalne, zarówno podczas procesu produkcji, jak i codziennego użytkowania nie przyczyniają się do powstawania zanieczyszczeń szkodliwych dla środowiska,
• zdrowe dla skóry – zastosowanie w procesie produkcji wyłącznie naturalnych składników nie powoduje podrażnień skóry, ani nie przyczynia się do powstawania reakcji alergicznych,
• skuteczne w pielęgnacji – dzięki zastosowaniu skoncentrowanych składników i wyciągów ziołowych są znacznie skuteczniejsze niż dostępne w drogeriach mydła syntetyczne, pozwalają doskonale oczyścić skórę, a dodatkowo zapewniają jej wyjątkowe nawilżenie.

Wypadanie włosów

 

ziola w kosmetyce/ pracownia flore

 

 Zioła na wypadanie włosów przede wszystkim wzmacniają cebulki włosowe, a więc miejsce ich aktywnego wzrostu.

 Dlaczego tracimy włosy? 

Wypadanie włosów ma wiele przyczyn. Można je podzielić na fizjologiczne, które związane są z naturalnymi procesami fizjologicznymi, a także chorobowe, wymagające szybkiej interwencji medyczne.

Do tej pierwszej grupy zalicza się zaburzenia hormonalne związane z porodem. Zjawisko wypadania włosów po ciąży wynika przede wszystkim z pracy hormonów ciążowych, które hamują fazę telogenu (wypadania). W związku z tym na głowie występują zarówno nowe  włosy jak i te, które powinny już dawno wypaść. Po porodzie jednak zmienia się gospodarka hormonalna na skutek czego zmienia się również ilość włosów na głowie.
Innym powodem nadmiernej utraty włosów jest niekorzystny wpływ środowiska zewnętrznego, czego efektem są suche, cienkie i łamliwe kosmyki. Bardzo często zjawisko to zachodzi po powrocie z urlopu, kiedy nadmiernie eksponujemy je na działanie promieni UV.

Zioła na wypadanie włosów

Jednym z naturalnych sposobów walki z problemem wypadania włosów są zioła, które można stosować na różne sposoby. Można wykonywać z nich płukanki do stosowania zewnętrznego, a także napary do stosowania wewnętrznego. Ze względu na korzystne właściwości jakie zioła niosą naszym kosmykom zaleca się szczególnie:

• pokrzywę
• skrzyp polny
• rozmaryn
• brzozę

1. Skrzyp polny.

Stanowi jeden z największych źródeł łatwo przyswajalnego potasu, który z kolei zalicza się do głównych składników budulcowych włosa. Oprócz tego wyciąg ze skrzypu polnego wykazuje właściwości dezynfekujące i lekko ściągające. Hamuje proces siwienia, łamliwość oraz rozdwajanie się końcówek.

2. Pokrzywa.

Pokrzywa to źródło witaminy A i C a także lipidów, które stanowią kluczowy element składowy włosów. Roślina ta blokuje przemianę testosteronu do postaci silniejszej jaką jest dihydrotestosteron (DHT), który stanowi główną przyczynę męskiego łysienia. DHT przyczynia się także do niszczenia mieszków włosowych. Dodatkowo ekstrakt z pokrzywy reguluje pracę gruczołów łojowych, a więc zapobiega przetłuszczaniu się włosów.

3. Rozmaryn.

Rozmaryn to bogactwo antyoksydantów, które działają antyrodnikowo. Stosowanie ekstraktu z rozmarynu wykazuje bezpośredni wpływ na cebulkę pobudzając wzrost włosów. Dodatkowo wykazuje działanie przeciwłupieżowe, dezynfekujące i ściągające.

4. Brzoza.

Charakteryzuje się działaniem przeciwzapalnym, oczyszczającym i odświeżającym. Regularne picie wyciągu z brzozy lub stosowanie płukanek nadaje włosom witalności, blasku, puszystości i miękkości. Ich struktura staje się bardziej gładka i sprężysta.

5. Inne.

• LAWENDA– wykazuje właściwości odświeżające, bakteriobójcze i pobudza krążenie.
• ŻEŃ-SZEŃ– odżywia i wzmacnia włosy, pobudza wzrost włosów szczególnie u kobiet.
• LUCERNA – wzmacnia cebulki włosów zapobiegając ich wypadaniu.
• KOZIERADKA  – zwalcza łupież i chroni przed wypadaniem włosów.
• SZAŁWIA– hamuje wypadanie włosów, redukuje łupież, zgłębia kolor oraz działa przeciwzapalnie.
• ŁOPIAN – działa przeciwłupieżowo, zmniejsza wypadanie i przetłuszczanie się włosów.

 Decydując się na  kurację ziołowawarto wziąć pod uwagę systematyczność i regularność jej stosowania oraz uzbroić się w cierpliwość, ponieważ pierwsze jej efekty widoczne są po upływie około 3 tygodni.

Olej gorczycowy - poprawia krążenie i łagodnie pobudza

Idealnie pielęgnuje cerę suchą i wrażliwą. Ma właściwości zmiękczające i nawilżające.
 Do tego szybko się wchłania i nie pozostawia tłustych plam na ubraniach.

Olej z gorczycy białej poleca się stosować również do pielęgnacji włosów. Pomaga pozbyć się łupieżu i zapobiega wypadaniu włosów, a do tego wzmacnia je i odżywia. A ponadto pobudza wzrost włosów poprzez zwiększenie przepływu krwi do mieszków włosowych.

Olej z gorczycy białej ma właściwości rozgrzewające. Jego delikatne wmasowanie w skórę pozwala na poprawę krążenia i łagodne pobudzenie.

Po olej z gorczycy warto sięgać zwłaszcza jesienią i zimą, bo zawarte w nim składniki chronią ciało przed zimnem, a skórę przed wysuszeniem (na co narażona jest przez działanie wiatru i mrozu).

Warto go mieć pod ręką również latem, bo z jego pomocą uda się zminimalizować skutki nadmiernego opalania (nawilży skórę i zmniejszy jej łuszczenie się).

Zewnętrznie olej z gorczycy warto stosować na miejsca chorobowe zmienione (np. stany zapalne skóry). Jest naturalnym kosmetykiem do demakijażu i cennym składnikiem maseczek na twarz, szyję i dekolt.

Niektóry przekonują, że olej z gorczycy działa przeciwzapalnie przy zapaleniu ucha środkowego. W celach leczniczych wystarczy wkropić do ucha kilka kropli ciepłego specyfiku. Terapię tę można zastosować również w czasie przeziębienia, aplikując dwie-trzy krople oleju do nosa. Warto też natrzeć nim podeszwy stóp oraz klatkę piersiową (zwłaszcza przed snem).

Olej z gorczycy białej pomoże również pokonać uporczywy kaszel. W tym celu należy natrzeć nim klatkę piersiową i plecy. Stanowi naturalne uzupełnienie terapii zapalenia płuc i oskrzeli.

Po olej z gorczycy białej warto również sięgać w przypadku zmagania się z problemami dermatologicznymi. Ten naturalny kosmetyk dobrze radzi sobie z trądzikiem i stanami zapalnymi skóry.

Po olej z gorczycy białej najlepiej jest wybrać się do sklepu z naturalnymi kosmetykami lub z ekologiczną żywnością. Po zakupie powinien on być przechowywany w oryginalnej, szklanej butelce i w miejscu, do którego nie dociera światło słoneczne.

Co kryje w sobie ziarno gorczycy?

Te niepozorne ziarenka należą do rodziny kapustowatych. Ich smak jest specyficzny – gorzki, cierpki, zaś zapach wręcz niemożliwy do określenia (co w przypadku przypraw jest rzadko spotykane).

Gorczyce najczęściej używa się w kuchni do przygotowania musztardy, choć niektóre panie domu dodają ją również do marynat, przetworów na bazie octu oraz mięs. Mielona gorczyca wykorzystywana jest z kolei w czasie przygotowywania sosów i różnego rodzaju past.

W starożytności gorczycę wykorzystywano jako silny afrodyzjak, ale i produkt wspomagający leczenie wielu dolegliwości. Jej biała odmiana jest pomocna zwłaszcza w problemach trawiennych, gdyż zawarta w niej synalbina pobudza żołądek do wydzielania soków. Dodatkowo pomaga w nieżytach jelit.

Gorczyca to bogactwo selenu, manganu i witaminy B1. Zmniejsza apetyt, co powinno zainteresować osoby odchudzające się.

W medycynie ludowej gorczyca wykazuje działanie bakteriobójcze i łagodzące stany zapalne oskrzeli.

Obecnie ziarna gorczycy są wykorzystywane również w terapii zaburzeń sensorycznych, często wypełnia się nimi woreczki, które pomagają w rehabilitacji i korekcie wad postawy u dzieci.

Olej z gorczycy białej to produkt, którym warto zainteresować się w nadchodzącym czasie. Rozgrzeje, nawilży i pomoże w leczeniu wielu dolegliwości. Olej gorczycowy ZWANY TEŻ OLEJEM MUSZTARDOWYM do kupienia TUTAJ

Sauna dla zdrowia i urody

Długie zimowe wieczory i krótkie szare dnie, niska temperatura, mroźny wiatr i suche powietrze mogą negatywnie wpływać zarówno na samopoczucie, jak i nasz wygląd. Spada odporność, łatwiej o infekcję, a skóra staje się szorstka, mało elastyczna i ulega podrażnieniom. Na wszystkie te problemy jest dobry sposób – sauna. Hartuje ciało, przygotowuje do walki z infekcjami, oczyszcza organizm, poprawia nastrój i dodaje urody.


Sauna to fiński wynalazek, który rozpowszechnił się na całym świecie. Obecnie kąpiele saunowe stały się popularne także w Polsce, zarówno w aspekcie zdrowotno-higienicznym, jak i towarzyskim. Miejscami, w których można skorzystać z sauny są najczęściej ośrodki sportowe, siłownie, kluby fitness, a także ośrodki spa i wellness. Coraz częściej można ją spotkać w prywatnych domach.
Finowie twierdzą, że sauna oczyszcza umysł i ciało z wszystkiego co szkodliwe. Twierdzenie to zyskało naukowe potwierdzenie i powszechnie wiadomo, że sauna ma bardzo pozytywny wpływ na nasze zdrowie i urodę, a także przeciwdziała starzeniu się organizmu. Pozytywny wpływ tradycyjnej sauny wynika z połączenia procesu przegrzewania ciała, poprzez oddziaływanie suchego i gorącego powietrza z okresową dużą wilgotnością, oraz procesu jego ochładzania. W tym też tkwi tajemnica niezwykłych jej efektów i bardzo dobrego wpływu na cały organizm.

Seans w saunie to naprzemienne nagrzewanie i ochładzanie organizmu. W zabiegu tym można wyróżnić zatem dwie fazy, każda trwa od 5 do 12 minut, stąd łączny czas kąpieli wynosi średnio od 10 do 25 minut:

Faza nagrzewania – po wejściu do sauny osoba biorąca kąpiel układa się na ławie w pozycji leżącej lub siedzącej, najlepiej w siadzie skulnym. W czasie zabiegu można przemieszczać się na wyższe ławy, zwiększając oddziaływanie ciepła na organizm. Na ławie należy przebywać nago i bez biżuterii, na bawełnianym suchym ręczniku. Lepszy efekt cieplny można uzyskać zwiększając wilgotność powietrza poprzez polewanie wodą w ilości około 0,25 do 0,75 litra rozgrzanym kamieni, tworzy się wtedy „ognisko sauny”. Może być ono wykonywane już w czasie pierwszego wejścia lub w kolejnych. W saunie powinny przebywać co najmniej dwie osoby.
Jest również w zwyczaju, że w saunie nie prowadzi się rozmów, nie spożywa alkoholu. W celu rozszerzenia naczyń krwionośnych i poprawy trofiki tkanek można zastosować masaż ręczny ciała, ewentualnie delikatne chłostanie ciała gałązkami wierzby lub brzozy.

Faza ochładzania – w optymalnych warunkach – często w Finlandii i Szwecji – chłodzenie odbywa się na świeżym powietrzu. Zimą, żeby schłodzić ciało, wystarczy poprzebywać chwilę na zewnątrz, nacierać się śniegiem, latem potrzebna jest dodatkowo beczka z zimną wodą. Jeśli pomieszczenie sauny zintegrowane jest z pływalnią, wtedy do chłodzenia ciała można wykorzystać basen, ale tylko pod tym warunkiem, że temperatura znajdującej się w nim wody nie przekracza 18°C. W małej, familijnej saunie powinno jednak znaleźć się koniecznie pomieszczenie zaopatrzone w prysznic z ciepłą i zimną wodą oraz brodziki do moczenia stóp – przemiennie w ciepłej i zimnej wodzie. Ochładzanie organizmu nie może być gwałtowne, gdyż może to doprowadzić do podwyższenia ciśnienia krwi.

Warunkiem prawidłowego przeprowadzenia kąpieli saunowej jest zarówno dobre przegrzanie, jak i należyte ochłodzenie! Po zabiegu sauny powinno się poddać letniej lub chłodnej kąpieli ewentualnie prysznicowi, a następnie 30-minutowemu wypoczynkowi, w czasie którego wskazane jest wypicie umiarkowanej ilości wody mineralnej lub soku pomidorowego. W czasie jednego seansu sauny stosuje się zwykle dwa lub trzy kolejne wejścia do gorącej komory. Zalecany jest jeden zabieg w tygodniu, w uzasadnionych przypadkach 2 lub 3 razy w tygodniu.

Pielęgnacja skóry zimą

Twoja skóra nie lubi zimy – to prawda. Musi ochronić organizm przed mrozem i przystosować się do ciągłych zmian temperatury – z niskiej na zewnątrz, do wysokiej w pomieszczeniach. Przed mrozem należy i można się ochronić:


- Odzież zimowa nie powinna być przenikliwa dla wiatru, za to lekka i odprowadzająca sprawnie wilgoć na zewnątrz – szczególnie gdy planujesz dłuższy pobyt na mroźnym powietrzu czy uprawianie sportów zimowych.

- Nie można zakładać za ciasnych skarpetek, butów, czapek czy rękawiczek – tym sposobem można nabawić się odmrożeń!

- Słońce zimą jest równie niebezpieczne jak latem. Od śniegu odbija się 80 procent promieni UV, a osłabiona skóra jest szczególnie wrażliwa. Kosmetyki zimowe powinny gwarantować fotoprotekcję i tworzyć warstwę termoizolacyjną. Krem najlepiej wmasować na kwadrans przed wyjściem na zimowy spacer – tak aby składniki aktywne miały czas na wkroczenie do akcji. Nie musisz też rezygnować z makijażu, wręcz przeciwnie. Gdy krem już się wchłonie, pora na podkład, który zimą stanowi dodatkową warstwę ocieplającą. Nie zapominaj o dokładnym zabezpieczeniu nosa, cienkiej skóry wokół oczu oraz płatków usznych.

- Przed wyjściem na mróz zdejmij kolczyki, klipsy, biżuterię z palców i dłoni. Okulary powinny mieć plastikową, nie metalową oprawę.

- Przez głowę ucieka 40 % ciepła – zawsze zakładaj czapkę.
Konieczność noszenia nakrycia głowy nie jest tylko babcinym życzeniem, ale zaleceniem dermatologów i fryzjerów. Naczynia krwionośne skóry głowy kurczą się z zimna, przez co do cebulek włosowych dociera zbyt mało substancji odżywczych. Efekt: szare, wypadające włosy.

- Rękawiczki są również konieczne: zanim je założysz, umyj i osusz dłonie, a potem wmasuj w nie ochronny krem pielęgnacyjny do rąk i pozwól mu się wchłonąć. Krem ma właściwości pielęgnacyjne, powstrzyma też odczuwanie zimna. Jeśli skóra na twoich dłoniach jest już zaczerwieniona i spierzchnięta, nie noś rękawiczek z wełny – ostre włókna mogą być przyczyną dodatkowych podrażnień. Zastąp je rękawiczkami z polaru lub wyściełanymi polarem.


- Nie zażywaj kąpieli tuż przed wyjściem na mroźne powietrze. Ciało poddane działaniu mrozu powinno być suche. Wilgoć powoduje bardzo szybkie wychłodzenie i przemarznięcie.

- Usta, z natury pozbawione gruczołów łojowych, są wobec mrozu całkowicie bezbronne. Przed wyjściem na zimowy spacer pokryj je warstwą mrozoodpornej pomadki pielęgnacyjnej do ust.

- Dzieci jeżdżące na sankach lub bawiące się w śniegu tracą zazwyczaj poczucie czasu i odczucie zimna. Rodzice powinni zapewnić odpowiednią ochronę wrażliwej skóry dziecka przed zimnem i słońcem. Skóra twarzy, dłoni, płatki uszne i okolice oczu malucha powinny być pokryte warstwą kremu zimowego, który skutecznie ochroni go przed poparzeniem słonecznym i przemarznięciem.

Demakijaż oczu i twarzy

Demakijaż oczu i twarzy to zabieg pielęgnacyjny, który stanowi konieczność każdego dnia. Mimo że czynność ta towarzyszy nam codziennie, często zdarzają się błędy w jego wykonywaniu. Jak więc zrobić prawidłowy demakijaż?

 Źle wykonywany może prowadzić do pogorszenia się stanu skóry i pojawiania się zaskórników czy zapalnych krost.
Nie od dziś wiadomo, że demakijaż powinien być wykonywany codziennie, nawet jeśli nie posiadamy makijażu. Jest to bardzo ważna czynność, bowiem w ciągu całego dnia na skórze gromadzi się kurz, pot oraz sebum, który koniecznie należy usunąć, aby ułatwić jej oddychanie. W jaki sposób wykonać bezbłędny demakijaż?

 Jak prawidłowo wykonać demakijaż oczu i twarzy?

1.  Dopasuj kosmetyk do rodzaju i potrzeb swojej skóry.

Obecne kosmetyki posiadają zarówno właściwości myjące jak i typowo pielęgnujące. Tak więc nawilżają, natłuszczają lub matują. Skóra sucha najbardziej toleruje mleczka oraz śmietanki, ponieważ lekko natłuszczają i nawilżają cerę. Skórze tłustej zalecane są głównie lekkie pianki i żele, a wrażliwej preparaty hypoalergiczne o lekko tłustej konsystencji. Dobrze jeśli preparaty zawierają w swoim składzie np. oleje roślinne czy cenny kwas hialuronowy.
Bardzo uniwersalnym produktem jest płyn micelarny, który zawiera micele ( małe pęcherzyki zbudowane z amfifilowych cząsteczek, którym to właśnie zawdzięcza się właściwości oczyszczające). Cząsteczki te posiadają dwa końce. Jeden wykazujący właściwości hydrofilowe, a drugi hydrofobowe. Występujące w odpowiednim ułożeniu – końcem hydrfobowym do środka i hydrofilowym na zewnątrz – bardzo dobrze usuwają zanieczyszczenia oraz nadmiar sebum występujący na powierzchni skóry, nie naruszając przy tym warstwy hydrolipidowej naskórka.

2. Oczyszczaj skórę rano i wieczorem.

Demakijaż powinien być wykonywany dwa razy dziennie. Rano użyj przegotowanej wody z tonikiem. Natomiast wieczorem wykonaj dokładne oczyszczenie skóry.

3. Nie drażnij skóry.

Nie trzyj skóry, ponieważ nie ma takiej potrzeby. W celu wykonania demakijażu wystarczą jedynie delikatne ruchy masażu dłońmi, które doskonale rozpuszczą makijaż i zanieczyszczenia znajdujące się na skórze.

4. Delikatnie oczyszczaj skórę wokół oczu.

Warto zaznaczyć, że skórę wokół oczu należy traktować wyjątkowo delikatnie i preparatem przeznaczonym specjalnie do demakijażu oczu. W przypadku makijażu wodoodpornego można zastosować płyn dwufazowy. Cecha tego kosmetyku bez problemu poradzi sobie z tego rodzaju makijażem. Okolicę oczu należy zmywać powoli. Wacik nasączony płynem należy przyłożyć do oka na kilka sekund, a następnie delikatnie zmyć tusz i cienie przesuwając płatek od zewnętrznego kącika oka do wewnętrznego. Ruch należy powtórzyć kilka razy.

5. Dokładnie spłucz kosmetyk do demakijażu.

Jeśli demakijaż wykonujesz żelem lub pianką na początku warto delikatnie zwilżyć skórę przegotowaną wodą. Kolejnym krokiem jest aplikacja preparatu i rozprowadzenie go na całej powierzchni twarzy, omijając okolicę oczu. Wykonaj 1-2 minutowy masaż skóry, a następnie zmyj skórę wodą. Wykonując demakijaż mleczkiem lub śmietanką nałóż preparat na wacik kosmetyczny i zmywaj niż twarz. Jeśli ilość mleczka jest zbyt duża zbierz jego nadmiar czystym wacikiem.

6. Zastosuj tonik na zakończenie demakijażu.

Czystą skórę twarzy przemyj tonikiem. Preparat ten doskonale odświeża skórę oraz przywraca jej naturalne pH. Dodatkowo wykazuje działanie łagodzące. Ważne jest, aby tonik tak jak inne kosmetyki pielęgnacyjne właściwie dobierać do własnego rodzaju skóry.

Demakijaż to ważna czynność o czym każda kobieta doskonale wie. Pamiętajmy więc, aby wykonywać go nie tylko rano, ale i wieczorem oraz za każdym razem kiedy nakładamy kosmetyk na twarz. W nocy podczas snu na naszej skórze kumulują się zanieczyszczenia, które są pewnego rodzaju barierą dla kremu aplikowanego rano. Dodatkowo wykonując demakijaż poranny jesteśmy w stanie pozbyć się pozostałych, ewentualnych resztek kosmetyków ze skóry po wieczornym demakijażu.

Polecane produkty:
Żel oczyszczający Naturalis

ZESTAW A-NOX BALANCING KIT

 Fitomed Płyn Lawendowy do twarzy

Fitomed Płyn z kwiatu pomarańczy 

PHYTOMIDE FOAMING GEL CLEANSER

Dabur Mydło w płynie Dermoviva - antybakteryjne 

 

Napar z pokrzywy - wiosenny detoks

Niedoceniona roślina zawiera mnóstwo związków leczniczych i odżywczych. Warto spojrzeć na nią z innej strony i przekonać się do korzyści jakie oferuje nam właśnie  liść pokrzywy

Dodawana do potraw poprawi nasze trawienie i metabolizm. Związki zawarte w pokrzywie usprawniają pracę trzustki, wątroby oraz żołądka. Pomocna jest w leczeniu chorób układu moczowego, działając moczopędnie pomaga wydalać z organizmu substancje toksyczne, takie jak złogi kwasu moczowego. Przeciwdziała zatrzymywaniu płynów w organizmie. Stosowana często w leczeniu artretyzmu. Zaleca się stosowanie pokrzywy przy biegunkach i nieżytach jelit. Pokrzywa działa stymulująco na produkcję przeciwciał podczas infekcji. Podobnie jak preparaty żelaza ma działanie krwiotwórcze, co sprawdza się w leczeniu anemii i niedoborów składników mineralnych.

Napar z pokrzywy sporządzamy z 2 łyżek suszonych liści zalewając szklanką wrzątku. Następnie po odczekaniu paru minut przecedzamy i taką herbatkę pijemy 2-3 razy dziennie między posiłkami.
Niestety niektóre osoby powinny unikać picia herbaty z pokrzywy czy też soku z niej sporządzonego. Szczególnie kobiety zmagające się z chorobami dróg rodnych powinny wystrzegać się naparów z pokrzywy. 

Przeciwwskazaniami do stosowania pokrzywy są nowotwory macicy, cysty na macicy, częste krwotoki z dróg rodnych spowodowane polipami, przewlekłe choroby nerek, leczenie chirurgiczne, a także stosowanie leków na cukrzycę.

#Peptydy

To związki powstałe z połączenia co najmniej dwóch aminokwasów. Oprócz peptydów pozyskiwanych z natury, np. z soi czy jedwabiu, w kosmetyce wykorzystuje się różne rodzaje peptydów syntetycznych. Zapewniają one reaktywację i przyspieszenie spowolnionej produkcji kolagenu oraz substancji wypełniających. Mają również zdolność przenoszenia składników aktywnych (np. miedzi) w głąb skóry. Spłycają także zmarszczki, pobudzając produkcję elastyny i kolagenu, czyli włókien podporowych skóry. Rozkurczają skórę wokół zmarszczek, dlatego niektóre firmy, reklamując kremy z peptydami, porównują je do działania botoksu – silnego leku, który wstrzyknięty w skórę wygładza zmarszczki.
Peptydy są stabilne i przyjazne dla skóry, tzn. nie powodują jej nadmiernego podrażnienia. Aby móc zauważyć efekty ich działania, krem z peptydami należy stosować dwa razy dziennie przez dwa-trzy miesiące.
Uwaga: na etykietach kremów peptydy mogą mieć różne nazwy, np. matrixyl, aminopeptydy.

OLEJEK RÓŻANY

Wyjątkowy zapach i potwierdzone właściwości terapeutyczne sprawiają, że jest on cenionym składnikiem ekskluzywnych preparatów i zabiegów o działaniu anti-aging.

W dolinie róż w środkowej Bułgarii i w okolicach Isparty w Turcji w drugiej połowie maja rozpoczyna się zbiór róży damasceńskiej (Rosa damascena). Tak malownicze zbiory można spotkać jedynie tam.  Kosze wypełnione ręcznie zrywanymi kwiatami trafiają do ogromnych, zadaszonych, ale otwartych hal, w których kwiaty są rozsypywane na podłodze, tam wietrzone przez kilka dni dojrzewają do destylacji. Początkowo ciemnoróżowe, w procesie suszenia i naturalnej fermentacji zmieniają barwę na jasnoróżową, tworząc fascynujący kobierzec, a zapach unoszącego się w powietrzu olejku różanego przyprawia o zawrót głowy.

Drogocenny olejek 

Z dwóch ton zebranych kwiatów destyluje się 1 kg olejku eterycznego. W perfumerii zapach ten jest wzorcem zapachu kwiatowego. Naturalny olejek zawiera kilkaset składników – w tym alkohole, estry, aldehydy, acetale, terpeny i wiele innych, które składają się na jego bukiet zapachowy. Kwiatowy charakter nadają temu olejkowi główne składniki: alkohol beta-fenyloetylowy, geraniol i damascenon. Pomimo niezwykłego postępu w dziedzinie substancji zapachowych nie sposób odtworzyć prawdziwego zapachu olejku różanego z syntetycznych składników. Nie można też zastąpić olejku Rosa damascena innymi olejkami różanymi spośród ponad 200 odmian tej rośliny, np. róży majowej (Rosa gallica), róży dzikiej (Rosa canina), róży chińskiej (Rosa chinensis) czy wielu innych, jak również olejkiem drzewa różanego (Aniba rosaeodora). Szczególnie w zabiegach aromaterapeutycznych i kosmetykach nie można stosować zamienników olejku róży damasceńskiej, gdyż jedynie on spełnia znaną i przebadaną rolę terapeutyczną i pielęgnacyjną.

Dla cery dojrzałej i wrażliwej

Przebadany w wielu klinikach i laboratoriach olejek róży damasceńskiej (INCI: Rosa Damascena Oil) jest cennym składnikiem kosmetyków, szczególnie tych przeznaczonych do pielęgnacji skóry dojrzałej oraz z wrażliwymi naczyniami włosowatymi. Olejek ten stymuluje naturalną odnowę komórkową, usprawnia mikrokrążenie, odżywia komórki i regeneruje skórę. Ma też silne działanie przeciwdrobnoustrojowe, oczyszcza i dezynfekuje naskórek, zapobiega podrażnieniom i stanom zapalnym. W tym charakterze znany był w czasach starożytnych i opisany w dziełach Hipokratesa, słynnego greckiego lekarza (460‒370 p.n.e.), który stosował ten sprowadzany z Tracji (dziś Bułgaria) olejek do leczenia chorób kobiecych.

RÓŻANE CIEKAWOSTKI

• Do oczyszczania i pielęgnacji skóry niezastąpiona jest naturalna woda różana (hydrolat) powstająca w trakcie destylacji olejku różanego, zawierająca olejek, glikozydy i polifenole znajdujące się w płatkach róż.
• W kosmetykach do pielęgnacji twarzy mieszanki olejków stosuje się w stężeniach nieprzekraczających 0,3 proc. w preparacie.

Receptury kosmetyczne

Olejek różany może być składnikiem każdej formy kosmetycznej – toników, żeli, emulsji i oliwek (na bazie naturalnych olejów roślinnych np. ze słodkich migdałów). Tonik różany oczyszcza i dezynfekuje skórę, żel różany wzmacnia naczynia włosowate i poprawia koloryt, krem różany zapobiega procesom starzenia się skóry, a oliwki różane przeznaczone są szczególnie do tej przesuszonej. W recepturach kosmetycznych, ze względu na bardzo intensywny i charakterystyczny kwiatowy zapach, olejek różany uzupełniany jest innymi olejkami z grupy cytrusowych i/lub ziołowych. Ponadto w mieszankach olejków występuje zjawisko synergizmu, czyli wzajemnego wzmacniania działania poszczególnych składników.

Przykłady mieszanek aromaterapeutycznych w kosmetykach „różanych”

• Tonik różany do skóry suchej, dojrzałej:

Olejek różany           2 krople  (INCI: Rosa Damascena Oil)

Olejek neroli             2 krople   (INCI: Citrus Aurantium Amara Flower Oil)

Olejek geraniowy        2 krople    (INCI: Pelargonum Graveolens Oil)

Olejek rozmarynowy   2 krople    (INCI: Rosmarinus Officinalis Oil)

Olejek cytrynowy        2 krople    (INCI: Citrus Medica Limonum Oil)

• Żel różany do skóry naczynkowej:

Olejek różany          2 krople     (INCI: Rosa Damascena Oil)

Olejek neroli            2 krople     (INCI: Citrus Aurantium Amara Flower Oil)

Olejek lawendowy    3 krople     (INCI: Lavandula Angustifolia Oil)

Olejek limetkowy     3 krople     (INCI: Citrus Aurantifolia Oil) 

• Krem różany do skóry dojrzałej 40+

Olejek różany           2 krople     (INCI: Rosa Damascena Oil)

Olejek lawendowy   2 krople      (INCI: Lavandula Angustifolia Oil)

Olejek geraniowy     3 krople     (INCI: Pelargonum Graveolens Oil)

Olejek pomarańczowy    3 krople     (INCI: Citrus Aurantium Dulcis Oil)

Jeżówka, inaczej echinacea

Ma wiele prozdrowotnych właściwości i pozytywnie wpływa na stan skóry.

• przeciwdziała infekcjom, m.in. w jamie ustnej. Zapewnia uczucie świeżości, pomaga zachować zdrowe i jędrne dziąsła. Echinacea to skuteczny ziołowy lek przeciw paradontozie i przy bólach zębów.
• Likwiduje trądzik, opryszczkę, zapalenia skóry i wszelkie rany.
• Pobudza i wzmacnia układ odpornościowy organizmu.
• Zalecana jest przy przeziębieniach, katarach, powiększeniu migdałów, bólu gardła i głowy.
• Warto ją spożywać przy ukąszeniach przez owady.
• Pomaga w zatruciach pokarmowych

 nalewka z echinacei
Nalewkę możesz przygotować na wysuszonym korzeniu jeżówki purpurowej lub użyć świeżego zioła (ok. 200 g). Pokrojoną na drobno echinaceę wrzuć do zakręcanego słoika i zalej alkoholem (1 litr, najlepiej 40 proc.). Pozostaw na dwa tygodnie w ciepłym, ale ciemnym miejscu. Pamiętaj, by dwa razy dziennie potrząsać nalewką. Po tym czasie przelej płyn przez gazę lub sitko, by pozostał czysty wyciąg z echinacei. W razie potrzeby należy powtórzyć czynność przecedzenia. Nalewkę z jeżówki przechowuj w szczelnie zamkniętym pojemniku i stosuj jako kosmetyk lub lek.

Lawenda i olejek lawendowy

Lawenda kojarzy się  głównie z niezwykle pięknym  zapachem, który zawdzięcza olejkom eterycznym z grupy terpenów.

Już w czasach rzymskich ceniono jej właściwości uspokajające, rozgrzewające i poprawiające trawienie. Szczególne właściwości lecznicze ma olejek lawendowy, który można stosować wewnętrznie i jak i zewnętrznie.

#Lawenda i olejek lawendowy  ma zdolność do leczenia zakażeń gronkowcem i tych wywołanych przez grzyby. Badania wykazały, że olejek jest skuteczny nawet w przypadku opornego na metycylinę gronkowca.
Unikalną  zaletą jest to że hamuje rozwój patogenów, jednocześnie nie niszcząc flory bakteryjnej jelit. Naukowcy wciąż badają, w jaki sposób lawenda rozróżnia te dwa rodzaje bakterii. 

Generalnie olejek z lawendy pomocny jest w :

Leczeniu zakażeń i infekcji opornych na leki
Leczeniu zakażeń grzybiczych wewnętrznych i zewnętrznych np. grzybica paznokci, stóp, pochwy
Leczeniu bezsenności i innych zaburzeń snu
Stanach nerwowych, migrenach, depresjach, niepokoju, wyczerpaniu nerwowym
Chorobach układu oddechowego, zapalenie krtani, migdałków, zatok, astma
Problemach układu pokarmowego, wzdęcia, kolki, nudności
Ma działanie przeciwbólowe zwłaszcza w systemie stawowo-mięśniowym, wzmacnia system immunologiczny,
Kosmetyce – zmiany skórne, trądzik, egzema, łuszczyca, łysienie plackowate – jest bazą dla kremów, toników, mydeł
Aromaterapii
Odstraszaniu owadów – mole, ćmy, komary
Kilka kropel dodanych do prania, szczególnie ubranek niemowląt skutecznie je odkazi i pozostawi ładny zapach

Warto wiedzieć, że olejek lawendowy nawet w stanie nierozcieńczonym nie powoduje oparzeń czy nadmiernych podrażnień skóry

Jak stosować olejek lawendowy?

Na problemy z cerą jako dodatek do toników, balsamów , kremów, maseczek w przypadku stanów zapalnych, trądziku, opryszczki, zmarszczek

Dodawać kilka kropel do kąpieli w przypadku  podrażnień i stanów zapalnych skóry, łuszczycy, egzemie, oparzeniach, stanach grzybiczych i do szamponów w przypadku problemów z włosami, łysieniem, wypadaniem włosów, łupieżem, grzybicą

Do inhalacji – przeziębienie, zapalenie oskrzeli, grypa, zapalenie zatok, infekcje

Bezsenność – zakroplić kilka kropli na poduszkę lub rozpylić za pomocą dyfuzora lub aromatycznego kominka w sypialni

Serce – nerwica serca, kołatanie, stany lękowe  – dodać 4 krople do  gorącej wody i spokojnie wdychac przez kilkanaście minut

Bóle głowy – wmasować w skronie.  Bóle mięśni, stawów, artretyzm, reumatyzm – wykonać masaże z dodatkiem olejku

Dla maluchów – olejek dodany do kąpieli  uspakaja, 1-2 krople dodane na poduszkę lub piżamkę uspokoją i ukoją do snu

Nerwica, nadpobudliwość, depresja, wyczerpanie nerwowe – pić herbatki ziołowe z dodatkiem lawendy, dodawać kilka kropli do kąpieli – wspaniale relaksuje, odpręża i uspakaja. Działanie uspokajające ma także wdychanie olejku – można rozpylić w domu dyfuzorem, skroplić pościel lub ubrania.

Doustnie w przypadku zakażeń, stanów zapalnych, stanów depresyjnych  stosuje się  kilka kropel dziennie dodanych do napojów lub potraw.

Olejek lawendowy można kupić w sklepach zielarskich lub przygotować samemu ze świeżych lub suszonych ziół  

Przepis na Olejek ze świeżej lawendy

2 pełne garście świeżych gałązek lawendy zalać  2 szklankami oliwy z oliwek lub oleju słonecznikowego. Gotować na bardzo małym ogniu  (właściwie podgrzewać) przez 3 godziny. Po wystudzeniu przecedzić przez gazę i przelać do butelek z ciemnego szkła.  Przechowywać w ciemnym i chłodnym miejscu do 12 miesięcy.

Przepis na Olejek z suszonej lawendy

¾ słoika wypełnić suszonym zielem lawendy resztę wypełnić oliwą z oliwek lub olejem słonecznikowym. Postawić w słonecznym miejscu np. na parapecie na okres około miesiąca. Co kilka dni należy wstrząsać od czasu do czasu słoik podgrzać w kąpieli wodnej. Przecedzić przez gazę i przelać do butelek z ciemnego szkła.  Przechowywać w ciemnym i chłodnym miejscu do 12 miesięcy.

Uwaga na podrobione olejki eteryczne

„Aromaterapia jest tradycyjną metodą medycyny naturalnej, w której jako substancje czynne stosowane są naturalne, roślinne olejki eteryczne”

Z kolei Norma ISO-PN-86497 z 1998 roku definiuje olejki eteryczne jako produkty otrzymywane z surowców roślinnych przez destylację z wodą lub parą wodną, lub przez wyciskanie lub odwirowywanie (naowocni cytrusów), lub przez suchą destylację drewna. Wszystkie olejki eteryczne używane powszechnie w aromaterapii są objęte normami przedmiotowymi (polskimi - PN, międzynarodowymi – ISO, Europejskimi – CEN), określającymi bardzo szczegółowo ich jakość. Nie dotyczą jakości olejków Normy ISO z grupy 9000, które dotyczą zasad zarządzania #jakością w przedsiębiorstwie.   
 Poniżej podajemy podstawowe informacje, jakie muszą zawierać etykiety (opakowania – kartoniki) olejków eterycznych stosowanych w aromaterapii.

ETYKIETA I ULOTKA:
 1. Określenie wyrobu: „Olejek eteryczny”, „Naturalny olejek eteryczny”,
 2. Nazwa olejku (rośliny) w języku polskim z dokładnym określeniem
     części rośliny, z której olejek otrzymano (np. „olejek goździkowy z pąków”)
 3. Pełna nazwa olejku według INCI (poprzedzona słowem „Ingredients”
     lub ”Składniki”), uzupełniona nazwami składników olejku wymaganymi
     przez 7 poprawkę do dyrektywy kosmetycznej UE (jeżeli występują w
     olejku).
4. Nazwa i adres producenta lub dystrybutora umożliwiający szybki kontakt
5. Określenie terminu przydatności do użycia
6. Przeznaczenie/Sposób użycia
7. Ewentalne ograniczenia w stosowaniu

NIE DAJMY SIĘ OSZUKIWAĆ!!! 
Popularność Aromaterapii i jej coraz szersze zastosowania powodują, że idee zawarte w podstawowej, podanej wyżej, definicji tej metody są nadużywane, zarówno w dziedzinach nie mających żadnego związku z terapią (np., płyn do płukania tkanin z napisem Aromaterapia), jak i przez bardzo licznych nieuczciwych producentów i dystrybutorów, którzy powołując się na idee aromaterapii sprzedają produkty nie mające nic wspólnego z olejkami eterycznymi. Wiadomo, że ze względów technologicznych lub ekonomicznych, z wielu roślin olejków eterycznych wydestylować nie można. Nie ma więc olejków eterycznych #jaśminu, #fiołka, tuberozy, #konwalii, #peonii, #herbaty i wielu innych. Wszystkie produkty sprzedawane jako olejki z tych roślin są syntetycznymi kompozycjami zapachowymi, które nie mają żadnych właściwości terapeutycznych.

Naturalne olejki eteryczne, które mają być stosowane na skórę (masaż, kąpiel itp.) powinny być zgodnie z prawem zarejestrowane jako kosmetyki w KSIOK (Krajowy System Informacji o Kosmetykach) i zgodnie z ustawą o kosmetykach odpowiadać wielu szczegółowym przepisom, w tym danym na etykiecie (patrz wyżej).  Pierwszym sygnałem wskazującym, że nie mamy do czynienia z dobrym jakościowo olejkiem eterycznym jest Skład (Ingredients) według nomenklatury INCI.

Jeżeli w składzie produktu (Ingredients) pojawią się inne niż sam olejek składniki np. „perfum” (kompozycja zapachowa), rozpuszczalniki (najczęściej Dipropylene Glycol, Ethyl Alcohol, Izopropyl Mirystate) itp. oznacza to że produkt jest albo kompozycją zapachową, albo, jeżeli wymieniono nazwy kilku olejków, mieszaniną olejków i rozpuszczalników, albo olejkiem rozcieńczonym albo kombinacją tych wszystkich możliwości. Nie jest to czysty olejek eteryczny i nie powinien być stosowany w aromaterapii szczególnie, jeżeli zawiera petrochemiczne rozpuszczalniki i syntetyki zapachowe. Dobry olejek w składzie ma tylko jedną nazwę wg. INCI na pierwszej pozycji w składzie kończącą się słowem Oil (np. Cananga Odorata Flower Oil – olejek z kwiatów ylangu – olejek ylangowy) i po niej ewentualnie nazwy składników olejku, których wymienienia wymaga Europejska Dyrektywa Kosmetyczna jako informacji dla alergików. W handlu są również mieszanki olejków. Wtedy w opisie mieszanki podaje się skład, który powtarza się w Ingredients wg INCI, ale tylko nazwy olejków i ich składników, tak jak w przypadku pojedynczych olejków.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na wygląd opakowania. Jeżeli olejki są w białych przeźroczystych butelkach, to prawie na pewno są to mieszanki syntetyczne. (Bardzo niewiele olejków jest odpornych na światło.) Zgodnie z normą przed nazwą rośliny powinno być określenie produktu „olejek eteryczny”. Samo określenie ”olejek” lub angielskie „oil” może oznaczać dowolny produkt (vide „olejek do opalania”). Na opakowaniu musi być nazwa i lokalizacja producenta (numer telefonu komórkowego to za mało). A dalej to już treść etykiety, napisów na kartoniku, jeśli jest stosowany i ulotka.

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na zgodność składu według INCI z nazwą produktu (por. wyżej). Prawidłowe nazwy INCI można znaleźć na stronach UE
www.eur-lex.europa.eu (także w wersji polskiej). Prawidłowa nazwa olejku (powinna być tylko jedna) powinna zawierać łacińską nazwę rośliny (na ogół dwuwyrazową rzadziej trzywyrazową), część rośliny, z której otrzymano olejek i słowo „Oil” np. „Citrus Aurantium Flower Oil”, czyli olejek neroli – z kwiatów gorzkiej pomarańczy. Zdarza się, że w nazwie nie ma członu odnoszącego się do części rośliny. Dotyczy to przypadków, kiedy z danej rośliny otrzymuje się tylko jeden olejek np. „Melaleuca Alternifolia Oil” – olejek drzewa herbacianego (nie „herbaciany”, bo olejku z żadnego rodzaju herbaty nie destyluje się). Na niektórych olejkach amerykańskich przed słowem „Oil” wstawia się angielską nazwę rośliny lub olejku np. „Citrus Aurantium Leaf (Petitgrain) Oil” – olejek z liści pomarańczy gorzkiej.
Jeżeli na etykiecie nie ma składu według INCI to oznacza, że produkt nie jest rejestrowany jako kosmetyk i nie może być stosowany w zabiegach na skórę. Może być stosowany do nawaniania powietrza, ale po spełnieniu podstawowego warunku identyfikującego rodzaj produktu tzn. określenia „olejek eteryczny”. Fakt, że nie został zarejestrowany jako kosmetyk powinien budzić wątpliwości, co do jego jakości i autentyczności.

Ważnym elementem wskazującym na jakość olejku eterycznego jest jego cena. Różnice w kosztach otrzymywania, ze względu na dostępność, koszty uprawy, zbioru, destylacji itd. są ogromne. Są olejki, których cena hurtowa (standardowym opakowaniem w handlu olejkami jest beczka 180 l.) wynosi kilkanaście Euro za kilogram, a są i takie, którymi handluje się w opakowaniach 1-10 kilogramów a cena za kilogram liczy się w tysiącach Euro (różany, neroli), z pełną paletą cen pośrednich. Nie można więc sprzedać 10 ml buteleczki olejku neroli czy różanego za kilka złotych. (Warto tu dodać, że dość często nieuczciwi dostawcy sprzedają olejek drzewa różanego, stosunkowo tani, jako „olejek różany”, choć zgodnie z przepisami w składzie podają „Aniba Rosaeodora Oil”, a więc olejek drzewa różanego. Podobnie jest z „olejkiem cynamonowym”, kiedy tani olejek z liści (Cinnamomum Zeylanicum Leaf Oil) jest sprzedawany w znacznie wyższej cenie olejku z kory (Cinnamomum Zeylanicum Bark Oil, lub Cinnamomum Zeylanicum Oil). Bardzo często obniżenie ceny uzyskuje się, szczególnie przy olejkach drogich, poprzez nalewanie do standardowych 10 ml buteleczek mniejszej ilości (np. 6 lub 7 ml). Należy więc dokładnie porównywać etykiety różnych firm.  

Bardzo częsty sposobem „równania” cen różnych olejków jest ich rozcieńczanie rozpuszczalnikami, często takimi, które stosuje się w kosmetykach, a więc mogą być zarejestrowane w KSIOK. Wtedy z reguły na pierwszym miejscu w składzie wg. INCI pojawia się nazwa rozpuszczalnika (najczęściej Dipropylene Glycol, lub Isopropyl Mirystate). Taki produkt jest roztworem olejku zazwyczaj o nieokreślonej zawartości olejku. Z punktu widzenia zabiegów aromaterapeutycznych jest to produkt bezwartościowy.  
 Wielu producentów próbując dodać coś szczególnego do wizerunku swoich produktów cytuje na opakowaniach lub w ulotkach, materiałach reklamowych i na stronach internetowych rozmaite instytucje, certyfikaty lub normy, które albo nie istnieją w ogóle (np., Normy IFRA – International Fragrance Association, czy Normy RIFM = Research Institute of Fragrance Materials – które zajmują się badaniem bezpieczeństwa stosowania substancji zapachowych w kosmetykach i nie stanowią norm jakościowych ani nie wydają certyfikatów), albo dotyczą innych dziedzin. Normy jakościowe dla olejków opisano wyżej, Certyfikaty dotyczące #olejków eterycznych odnoszą się wyłącznie do produktów organicznych (ekologicznych) i dotyczą metod uprawy i przerobu podobnie jak w przypadku żywności, Wydaje je kilka akredytowanych instytucji np. francuski Ekocert, w Polsce PCBC. Certyfikaty wydawane do roku 2000 przez Państwowy Zakład Higieny dla kosmetyków (z symbolem HŻ i artykułów chemii gospodarczej z symbolem HK) dotyczyły wyłącznie stwierdzenia, ze wyrób nie zawiera substancji niedozwolonych lub toksycznych.
Najistotniejszym czynnikiem przy wyborze olejku powinna być wiedza na temat firmy, od której je kupujemy. Tradycja, pozycja na rynku, wiarygodność, łatwy kontakt z producentem i ew. dystrybutorem, asortyment to podstawowe atrybuty dostawcy które trzeba brać pod uwagę. Istotnym wskaźnikiem jest informacja, czy wyroby tej firmy są sprzedawane w aptekach, które na ogół (choć niestety nie zawsze) unikają podejrzanych wyrobów. „Olejki” sprzedawane na bazarach, w sklepikach z pamiątkami i gadżetami, kwiaciarniach, wszystkie w jednej cenie, pod fantazyjnymi atrakcyjnymi nazwami ale bez składu INCI, z zaleceniem stosowani wewnętrznego (picie kropli) itp. powinny od razu budzić wątpliwości i zniechęcać do zakupu. Nie tylko nie pomogą, ale mogą poważnie zaszkodzić, wywołać #podrażnienia skóry, #alergię kontaktową, a nawet zatrucia.

źródło:Polskie Towarzystwo Aromatrapeutyczne

Aromaterapia w domowym zaciszu

Aromaterapia to kuracja z wykorzystaniem olejków eterycznych, które wprowadzane są do organizmu poprzez drogi oddechowe (wąchanie, wdychanie, inhalacje) lub poprzez skórę (masaże, kąpiel lub kompres). Leczenie zapachem polega na zanurzaniu się w wonnej kąpieli lub przebywaniu w pomieszczeniach pachnących olejkami. Aromaterapia ma ogromne znaczenie dla zdrowia.
Każdy z olejków eterycznych posiada swoje unikalne właściwości. Wszystkie wykazują działanie bakteriobójcze, przeciwzapalne oraz rozgrzewające.

Jednak nie wszyscy mogą się poddać pachnącym kuracjom. Aromaterapia jest niewskazana dla alergików, małych dzieci i kobiet w ciąży.

Polecamy  olejki eteryczne:

Olejek pichtowy

Olejek na zmęczenie

Olejek pobudzający, przeciwbólowy, antyseptyczny

Olejek na ból głowy 

Olejek dla zakatarzonych

Olejek dodający sił i energii witalnej

Olejek na dobry sen 

Olejek na komary

Zachwycaj urodą na wakacjach

Olej arganowy

Jego źródło stanowią owoce dziko rosnącego drzewa arganu (Argania spinosa).
Nazywany „płynnym złotem”, jest jednym z najdroższych olejów na świecie, głównie ze względu na ograniczoną dostępność (występuje wyłącznie na terenie Maroka) oraz pracochłonny proces pozyskiwania.
Skład oleju arganowego zbliżony jest do składu ludzkiego łoju. Zawiera nienasycone kwasy tłuszczowe (80 proc.), głównie kwasy omega-6 i omega-9. Poza tym zawiera dużą dawkę witaminy E w postaci kompleksu tokoferoli. Ilość witaminy E w oleju arganowym jest wyższa niż w oliwie z oliwek.
Jest to olej o silnych właściwościach anty­oksydacyjnych, wynikających z wysokiej zawartości witaminy E oraz dodatkowo związków fenolowych (w tym kwasu ferulowego i karotenoidów – w postaci żółtych ksantofili). Dzięki antyoksydantom, olej chroni strukturę skóry przed zniszczeniami powodowanymi czynnikami zewnętrznymi.
Składnik ten wykazuje również działanie przeciwzapalne, bakteriostatyczne, łagodzące. Dzięki obecności fitosteroli, w tym głównie spinasterolu, sprzyja gojeniu. Z tego też powodu bywa stosowany w przypadku trądziku młodzieńczego.
Skwalan i nienasycone kwasy tłuszczowe wspomagają regenerację bariery hydrolipidowej naskórka oraz uzupełniają niedobory składników tłuszczowych w skórze, w tym cennych ceramidów stanowiących cement komórkowy. Dzięki temu olej wykazuje skuteczne działanie przeciwstarzeniowe, wpływając na odpowiednie nawodnienie, elastyczność, odżywienie i odnowę komórkową oraz złagodzenie procesów zapalnych.
Oprócz kosmetyków przeznaczonych do pielęgnacji skóry, chętnie bywa wykorzystywany także w preparatach wzmacniających włosy i paznokcie.

Masaż na ból, depresję i odporność

Prawidłowo wykonany masaż ma wiele zalet o których często zapominamy.

Wady postawy ciała mają znaczny wpływ na nasze zdrowie zarówno fizyczne, jak też psychiczne. Niejednokrotnie nie jesteśmy świadomi, że przyczyna bólu w klatce piersiowej, bólu brzucha, drętwienie kończyn itp. leży w zwyrodnieniu kręgosłupa.
Ważny jest naturalnie ruch, częste kontrole specjalistyczne i nawyk przyjmowania prawidłowej postawy ciała, lecz niezwykle pomocne okazują się również masaże, które działają profilaktycznie, ale także ograniczają, a nawet redukują ból w przypadku poważnych schorzeń. Masaż kręgosłupa, a ściślej mówiąc - mięśni okołokręgosłupowych, ma na celu przywrócenie właściwego napięcia tychrze mięśni i tym samym utrzymanie kręgosłupa w prawidłowej pozycji oraz zapobieganie jego skrzywieniu.

Masaż:

1. Zmniejsza dolegliwości bólowe: kręgosłupa, głowy, menstruacyjne.

2. Zbawiennie oddziaływanie na układ kostny: uelastycznienie stawów, utrzymanie prawidłowej ruchomości stawów, szybszą regenerację po wysiłku, lepsze odżywienie i dotlenienie stawów, przeciwdziałanie kontuzjom.

3. Odżywia i dotlenienia mięśnie, zwiększa ich elastyczność.

4.Wpływa na przyspieszenie krążenia krwi i limfy, pobudzenie nieczynnych naczyń włosowatych, działanie przeciwzakrzepowe, wspomaganie w wydalaniu produktów wadliwej przemiany materii, lepsze odżywienie i dotlenienie tkanek.

5. Wpływa na ujędrnienie i uelastycznienie skóry, usunięcie obumarłej warstwy naskórka, lepsze ukrwienie i odżywienie skóry, otwarcie się ujścia gruczołów potowych i łojowych, rozbicie tkanki tłuszczowej. Moksa ponadto leczy niektóre choroby skórne takie jak łuszczyca, bielactwo, egzemy.

6. Przyśpiesza cyrkulację krwi w naczyniach krwionośnych i zwiększa ilość krwi dostarczanej do płuc. Pod wpływem masażu poprawia się funkcjonowanie układu oddechowego.

7. Reguluje pracę układu immunologicznego

8. Reguluje pracę układu trawiennego

9. Wpływa na leczenie alergii, w którym to znaczną rolę odgrywa akupresura.

10. Pomaga w depresji i problemach psychicznych.

Akupresura jest stosowana w leczeniu nerwic, moksa leczy neurastenię i bezsenność.

Dzięki masażom  uzyskujemy siły witalne i chęć do życia.

Sprawdź preparaty do masażu TUTAJ

Olej jojoba - łagodzi, reguluje, ochrania

Jojobę uprawia się już w wielu miejscach na globie. W Europie znana jest z niej Hiszpania, ale uprawy znajdziemy także w Afryce, Azji i Australii. Zbiera się owoce, w których znajdują się nasiona. To one właśnie zawierają aż 50 proc. tego cennego tłuszczu. W zasadzie, nawet nie jest to olej, choć tak jest nazywany. Jest to ciekły wosk, który w temperaturze poniżej 8°C tężeje. Jeżeli chcielibyście odnaleźć go w składzie kosmetyku szukajcie Simmondisia chinensis lub Simmondisia californica.

Olej jojoba składem przypomina specyficzną substancję o nazwie olbrot. Jest to mieszanina tłuszczów, którą pobiera się z płata czołowego wielorybów. Stanowi bardzo cenny i poszukiwany olej, używany od XIX wieku w recepturach medycznych i kosmetycznych. Doprowadziło to niemal do wyginięcia tych ssaków morskich. W końcu jednak przebadano skład oleju jojoba i od tej pory stosuje się go jako zamiennik olbrotu. Nie da się ukryć, że swoimi właściwościami nawet go przewyższa. I nie ma nieprzyjemnego rybiego zapachu.
Ze względu na bardzo dużą ilość antyutleniaczy, olej jojoba praktycznie nie jełczeje, a przechowywać można go nawet 25 lat! W składzie oleju znajdziemy głównie nasycone i nienasycone kwasy tłuszczowe oraz alkohole. Zawiera także znaczne ilości witaminy A, E i F. Każda z nich ma zbawienne działanie na naszą skórę - wspomaga jej naturalne funkcje, przyśpiesza regeneracje, przeciwdziała starzeniu i wzmacnia odporność na czynniki zewnętrzne.

Olej jojoba bardzo przypomina ludzkie sebum, czyli łój wydzielany przez skórę. Jeśli jest go za mało, skóra staje się sucha, podrażniona i szybciej się starzeje. I tutaj z pomocą przychodzi właśnie olej jojoba - doskonale nawilża i pielęgnuje wymagającą cerę. Jeśli natomiast skóra wydziela zbyt duże ilości sebum, przez co jest tłusta i skłonna do niedoskonałości, użycie oleju zahamuje ten proces. Ma on naturalne właściwości regulujące i łagodzące. Do tego regeneruje naskórek i pozostawia go miękkim i jędrnym. Dzięki stosowaniu oleju zachowany pozostaje naturalny kwaśny odczyn skóry. Ma on także naturalny filtr przeciwsłoneczny w wysokości faktoru ok. 4. Należy pamiętać jednak, że nie stanowi on bezpiecznego zabezpieczenia przed szkodliwym działaniem promieni słonecznych!
Olej jojoba stosowany jest szczególnie w leczeniu trądziku i łuszczycy. Łagodzi stany zapalne skóry i działa przeciwbaktryjnie.
Olej jojoba kupisz TUTAJ

Koncentrat dla problematycznej cery
Do przemywania twarzy problematycznej, tłustej i skłonnej do niedoskonałości poleca się mieszaninę składającą się z jednej części oleju sojowego, jednej części oleju rycynowego, dwóch części oleju ze słodkich migdałów i trzech części oleju jojoba. Delikatnie smaruje się nią twarz, a następnie spłukuje letnią wodą.