Jak przygotować kąpiel solankową?

Jakie właściwości mają kąpiele solankowe? 
W jakich dolegliwościach się je stosuje? 
Jak się przygotowuje kąpiele solankowe? 
Czy mogą je stosować dzieci i w jakich stężeniach?

Naturalne kąpiele solankowe zawierają jony sodu i chloru, związki siarki, magnezu, wapnia, potasu, jodu, bromu, a także dwutlenek węgla oraz siarkowodór.

Jakie właściwości mają kąpiele solankowe?

Kąpiele solankowe działają podobnie jak kąpiele morskie. Wywierają działanie na naczynia krwionośne, wyrównują nieprawidłowe reakcje autonomicznego układu nerwowego, działają przeciwbólowo, poprawiają sprawność stawów i mięśni, zmniejszają ciśnienie tętnicze krwi, poprawiają łaknienie. Aktywują wytwarzanie witaminy D₃ w skórze pod wpływem promieni ultrafioletowych.

Kąpiele solankowe zaleca się przy chorobach reumatycznych, anemii, w stanach rekonwalescencji, opóźnieniu rozwoju fizycznego, stanie po krzywicy, zaburzeniach przemiany materii i w stanach po chorobie Heinego-Medina.
Kąpiele solankowe nie tylko leczą, lecz także hartują skórę i uodparniają cały organizm, gdyż wywołują działanie bodźcowe na autonomiczny układ nerwowy i przyzwyczajają do szybkiego reagowania na zewnętrzne bodźce termiczne, dzięki czemu zmniejsza się skłonność do częstych schorzeń gardła, uszu, oskrzeli itp. Dotyczy to przede wszystkim dzieci przegrzewanych, przekarmianych, przez co skłonnych do schorzeń górnych dróg oddechowych i infekcyjnych.

Jak się przygotowuje kąpiele solankowe?

Kąpiele solankowe przygotowuje się je w różnym stężeniu, najczęściej na każde 10 litrów wody wsypuje się 50-150 g (0,5-1,5%) soli kąpielowej, np. ciechocińskiej, iwonickiej, inowrocławskiej, lub soli kuchennej czy morskiej.
Słone kąpiele należy przygotowywać przed południem, najlepiej rano, 2-3 razy w tygodniu 

(w sumie 10-15 kąpieli). Mogą ich zażywać dzieci powyżej 5. miesiąca życia, bez niedowagi i gorączki. Powinny to być kąpiele o słabym stężeniu soli (0,3-1,5%), rzadko o mocniejszym (1,5-3%). Kąpiel powinna trwać od 5 do 10 minut, dłużej tylko u dzieci starszych i silniejszych.
Jeżeli słona woda drażni skórę dziecka, można dodać krochmalu lub sody. 

Dodanie ekstraktu sosnowego (20-30 g na kąpiel) zwiększa działanie uspokajające kąpieli solankowej.
Sztuczne kąpiele solankowe mają to samo działanie, lecz w mniejszym stopniu.

Czym różni się krem na dzień od kremu na noc ?

Przy wyborze kosmetyków warto sięgnąć po kremy z tej samej linii, ponieważ wzajemnie się uzupełniają. 

To, czego zabraknie w kremie dziennym, zostanie dostarczone skórze w nocnym. I odwrotnie.

 Kremy na noc nie zawierają filtrów chroniących przed szkodliwym promieniowaniem ultrafioletowym, czy innych składników ochronnych, nie zawierają też substancji matujących, jest w nich natomiast sporo witamin, mikroelementów i tych składników, o których wiadomo, że odmładzają. I to w takim stopniu stężenia, jaki nie byłby możliwy w kremie na dzień. Przez to działanie nocnych kremów jest nieporównywalnie mocniejsze od przeznaczonych na dzień.

Dobierając zabiegi pielęgnacyjne, warto zwrócić uwagę na składniki aktywne w nich zawarte:

• Retinol regeneruje naskórek i zniszczone włókna kolagenowe, spłyca zmarszczki.

• Peptydy czyli białka działają podobnie do retinolu – pobudzają podział komórek, syntezę kolagenu i elastyny, a przy tym nie drażnią.

• Tlen pobudza przemianę materii i polepsza wchłanianie substancji odżywczych. Kremy z tlenem polecane są zwłaszcza palaczkom.
•  
• Kwasy owocowe (BHA i AHA) odblokowują pory, zwiększają produkcję kolagenu i elastyny, usuwają niewielkie przebarwienia, wyrównują koloryt  cery.

• Kinetyna (roślinny hormon wzrostu) zapobiega starzeniu się fibroblastów (podtrzymujących elastyczność skóry), wygładza zmarszczki.

• Aktywna miedź ujędrnia i uelastycznia naskórek.

• Koenzym Q neutralizuje wolne rodniki, ma również silne działanie  odmładzające.

Napar z pokrzywy - wiosenny detoks

Niedoceniona roślina zawiera mnóstwo związków leczniczych i odżywczych. Warto spojrzeć na nią z innej strony i przekonać się do korzyści jakie oferuje nam właśnie  liść pokrzywy

Dodawana do potraw poprawi nasze trawienie i metabolizm. Związki zawarte w pokrzywie usprawniają pracę trzustki, wątroby oraz żołądka. Pomocna jest w leczeniu chorób układu moczowego, działając moczopędnie pomaga wydalać z organizmu substancje toksyczne, takie jak złogi kwasu moczowego. Przeciwdziała zatrzymywaniu płynów w organizmie. Stosowana często w leczeniu artretyzmu. Zaleca się stosowanie pokrzywy przy biegunkach i nieżytach jelit. Pokrzywa działa stymulująco na produkcję przeciwciał podczas infekcji. Podobnie jak preparaty żelaza ma działanie krwiotwórcze, co sprawdza się w leczeniu anemii i niedoborów składników mineralnych.

Napar z pokrzywy sporządzamy z 2 łyżek suszonych liści zalewając szklanką wrzątku. Następnie po odczekaniu paru minut przecedzamy i taką herbatkę pijemy 2-3 razy dziennie między posiłkami.
Niestety niektóre osoby powinny unikać picia herbaty z pokrzywy czy też soku z niej sporządzonego. Szczególnie kobiety zmagające się z chorobami dróg rodnych powinny wystrzegać się naparów z pokrzywy. 

Przeciwwskazaniami do stosowania pokrzywy są nowotwory macicy, cysty na macicy, częste krwotoki z dróg rodnych spowodowane polipami, przewlekłe choroby nerek, leczenie chirurgiczne, a także stosowanie leków na cukrzycę.